Polacy i Amerykanie czyli równi i równiejsi w posiadaniu broni na terenie Polski

Jan Kowalski z Warszawy chciałby mieć broń palną. Jej posiadanie w Polsce jest jednak zabronione, poza przypadkami określonymi w ustawie. Do uzyskania pozwolenia konieczne jest aby Kowalski przedstawił przed organami państwa “ważną przyczynę posiadania broni”. Decyduje się na uzyskanie pozwolenia sportowego. Musi zapisać się do klubu strzeleckiego, zapłacić wpisowe i po upływie co najmniej trzech miesięcy przystąpić do egzaminu na patent strzelecki. Przed egzaminem, który ma potwierdzić jego znajomość przepisów prawa i zasad strzelectwa sportowego, musi przebadać go lekarz. W trakcie praktycznej części egzaminu Kowalski musi wykazać się umiejętnością robienia dostatecznego skupienia na tarczy. Po uzyskaniu patentu i opłaceniu wszelkich niezbędnych należności na rzecz PZSS, może ubiegać się o pozwolenie. W tym celu przebada go kilku kolejnych lekarzy (ogólny, okulista i psychiatra) oraz psycholog, a policja sprawdzi jego przeszłość i niekaralność (w niektórych regionach polski robi także wywiad środowiskowy oraz kontroluje warunki w jakich będzie przechowywana broń). Na koniec pozostaje jeszcze obowiązkowy zakup szafy pancernej S1 i Kowalski może udać się do sklepu. Aby utrzymać pozwolenie, musi co roku brać udział w zawodach sportowych. Gdy ma już broń musi liczyć się z tym, że jego pozwolenie może być cofnięte np. w przypadku niedopełnienia administracyjnych formalności. Gdy Jan Kowalski użyje posiadanej broni do ochrony osobistej najprawdopodobniej zostanie potraktowany na równi z bandytą. Jego broń zostanie skonfiskowana, a on sam będzie czekał na zarzuty prokuratorskie. Z punktu widzenia państwa i rządzących popierających ścisłą reglamentację dostępu do broni, wszystkie powyższe czynności są NIEZBĘDNE, aby Polacy się nawzajem nie pozabijali. Badania psychiatryczne i kontrole policji są zdaniem zwolenników kontroli broni KONIECZNE, aby broń trafiła w ręce odpowiednich i sprawdzonych przez państwo osób. Wedle logiki państwa pragnącego rozbroić swoich obywateli, WSZELKIE użycie siły (nie tylko broni palnej ale również innych narzędzi oraz pięści) jest naganne, a monopol na stosowanie przemocy mogą mieć tylko odpowiednie służby państwowe. Ale tymczasem… John Kowalsky pochodzi z Teksasu, jest obywatelem USA i cywilnym pracownikiem US Army. Właśnie wprowadził się do domu wynajętego w Polsce. Na mocy umowy o wzmocnionej współpracy obronnej między USA, a Polską może on w Polsce posiadać i nosić broń służbową zgodnie z prawem Stanów Zjednoczonych w czasie wykonywania obowiązków służbowych w uzgodnionych obiektach i terenach. Kowalsky towarzyszy siłom zbrojnym USA w Polsce a do jego zadań należy m.in. dbanie o “dobro, morale i edukację żołnierzy” (Art. 2 par. C umowy). Uzgodnionym terenem jego działania były na początku bazy i obiekty wojskowe, ale po dokonaniu “ustaleń ze stroną polską” (Art. 8 par. 2 umowy) został on rozszerzony na cały kraj z racji koniecznych podróży służbowych. Kowalsky podróżuje więc bez przerwy po całej Polsce z bronią służbową i bierze udział w konferencjach, imprezach, pokazach i targach, na których kupuje zwolnione z VATu (Art. 19 par. 2 umowy) towary poprawiające morale żołnierzy USA. Aby posiadać broń na terenie Polski i przemieszczać się z nią po naszym kraju nie przechodził żadnych polskich badań lekarskich i psychiatrycznych. Jego przeszłości nie sprawdzała także polska policja. Polskie służby w zasadzie niewiele o nim wiedzą i na wszelki wypadek nie dopytują. Gdy John Kowalsky użyje posiadanej broni do ochrony osobistej (np. w niejasnych okolicznościach strzelając do Polaka), będzie odpowiadał przed sądem USA, gdyż na mocy umowy (Art. 14) Polska suwerennie zrzekła się pierwszeństwa w sprawowaniu nad nim jurysdykcji karnej. Szersza perspektywa Zgodnie z danymi za 2019 rok w Polsce jest wydanych 224 651 “osobo-pozwoleń” na posiadanie broni palnej. Do tej liczby zaliczają się wszystkie rodzaje pozwoleń łącznie (myśliwskie, sportowe, kolekcjonerskie, ochrony osobistej itp). W praktyce, jedna osoba może posiadać jednocześnie (i często posiada) kilka różnych pozwoleń, np. sportowe i kolekcjonerskie. W związku z tym rzeczywista liczba osób posiadających broń jest niższa niż liczba pozwoleń. Zgodnie z umowami, w Polsce może stacjonować od kilku do kilkunastu tysięcy żołnierzy USA. Wraz z członkami ich rodzin oraz personelem cywilnym prowadzącym wszelką działalność wspierającą, na terenie Polski może znaleźć się nawet kilkadziesiąt tysięcy Amerykanów, którzy po “ustaleniach ze stroną Polską” mogą posiadać i nosić broń na terenie naszego kraju. Oczywiście nie chodzi nam o to aby objąć Amerykanów obowiązkowymi badaniami lekarskimi albo zmusić ich do członkostwa w PZSS. Fundacja Ad Arma działa aby Polacy we własnym kraju mogli być wolni i aby mogli swobodnie i powszechnie posiadać broń. Póki co, w prawach i swobodach na naszej własnej ziemi wyprzedzają nas obcokrajowcy. Na tym w praktyce polega kolonializm. Absurdalne wymogi lokalnych procedur mają dotyczyć tylko tubylców, a nie mogą utrudniać działań kolonizatorom. Właśnie do takiego poziomu zostaliśmy sprowadzeni jako państwo i jako naród.