Tabele PST – Przygotowanie do dyskusji o modernizacji technicznej SZ RP A.D. 2021

“Tabele PST. Przygotowanie do dyskusji o modernizacji technicznej SZ RP A.D. 2021” to pierwsza w Polsce publikacja, która podejmuje próbę całościowego ujęcia tematu modernizacji technicznej Sił Zbrojnych RP oraz proponuje metodę, wedle której powinno się patrzeć na modernizację i oceniać jej efekty.

Raport powstał wyłącznie dzięki pomocy Darczyńców Fundacji Ad Arma. Nie otrzymaliśmy na jego stworzenie żadnych dotacji z MON, Unii Europejskiej czy innych instytucji rządowych.

Raport jest już dostępny do kupienia w wersji papierowej, a zamówienia można składać za pomocą księgarni 3DOM, w ofercie której znajdują się także inne akcesoria Fundacji Ad Arma, takie jak koszulki, bluzy i naszywki, oraz poprzednie nasze raporty: https://3dom.pro/18122-tabele-pst-przygotowanie-do-dyskusji-o-modernizac.html

Chcielibyśmy aby raport trafił do jak najszerszego grona Polaków, w szczególności do osób decyzyjnych, mających wpływ na obronność RP oraz do dziennikarzy i ekspertów z dziedziny wojskowości i bezpieczeństwa. Dlaczego jest to dla nas ważne? Jak napisał we wstępie do naszego raportu gen. Waldemar Skrzypczak, były dowódca Wojsk Lądowych:

“Wierzę, podobnie jak autorzy, że opracowanie wstrząśnie czytelnikiem i być może stanie się impulsem do rzetelnej dyskusji nad rozwojem polskich sił zbrojnych.”

Mamy podobną nadzieję. Póki co jakiekolwiek dyskusji nie ma w naszym kraju nawet przy okazji zakupu najdroższych na świecie systemów uzbrojenia, takich jak myśliwce F-35. Wiele wskazuje na to, że nie przeprowadzono w tej sprawie żadnych wnikliwych analiz. Właśnie dlatego proponujemy w naszym raporcie metodę, dzięki której można ocenić tego typu decyzje.

Przede wszystkim zachęcamy do przyjrzenia się modelom, wedle których dokonuje się na świecie procesów modernizacji technicznej wojska, takim jak zakup za granicą “z półki”, zakup za granicą w ramach B+R, zakup sprzętu używanego, zakup w kraju na licencji czy wytworzenie sprzętu metodą gospodarczą. Następnie wybrane modele (które opisujemy na łamach raportu), należy zestawić z opisanymi przez nas koncepcjami modernizacji technicznej wojska, w których, w zależności od wariantu, nadrzędna może być doktryna, zunifikowana logistyka, samowystarczalność narodowa czy dywersyfikacja kierunku dostaw. Która z kombinacji metod i koncepcji jest korzystna dla państwa kupującego uzbrojenie? Która jest korzystna dla Polski?

Tego każdy czytelnik może dowiedzieć się z lektury raportu oraz zawartych w nich wykresów i tabel. Rzut oka na odpowiednią tabelę wystarczy aby przekonać się, że przez ostatnie 30 lat budowano w Polsce równolegle… trzy różne armie! Trzy Siły Zbrojne RP jako narzędzia do wykonywania różnych zadań. Był to proces niesłychanie kosztowny i bardzo nieskuteczny. Miał jednak kilka zalet.

Dla przywódców politycznych był atrakcyjny marketingowo i pijarowo, pozwalał utrzymać etatystyczne i biurokratyczne struktury takie jak MON i PGZ S.A, oraz rozmywał odpowiedzialność za modernizację techniczną Wojska Polskiego i bezpieczeństwo naszego kraju.

Czy w najbliższych latach coś ulegnie poprawie? Czy są jakieś sygnały, które pozwolą nam przekonać się, w jakim kierunku idą zmiany w Siłach Zbrojnych RP? Tego również można dowiedzieć się z lektury raportu.

W najbliższym czasie chcielibyśmy upowszechniać jego tezy w przestrzeni publicznej, między innymi w zaprzyjaźnionych mediach oraz za pomocą fundacyjnych kanałów komunikacji. Zamierzamy robić to pracując jednocześnie nad kolejnymi materiałami, którymi będziemy dzielić się z naszymi sympatykami i Darczyńcami.

W związku z tym, liczymy na zaangażowanie naszych Sympatyków i Darczyńców również w kolejnych miesiącach.