Komentarz do wniosków z notatki nt. działań modernizacyjnych SZ RP

Pod koniec grudnia ubiegłego roku opublikowaliśmy notatkę nt. oceny działań dotyczących modernizacji SZ RP, będącą podsumowaniem debaty publicznej AD 2022. Dzisiaj dzielimy się z Państwem wnioskami Fundacji Ad Arma do tej notatki, które można przeczytać poniżej. Treść notatki wraz z wnioskami w pliku PDF można pobrać za darmo z naszej strony internetowej. Link poniżej

Wnioski do notatki nt. oceny działań dotyczących modernizacji SZ RP

1. Mimo przeszło siedmiu lat sprawowania władzy, obecne rządy nie tylko nie były w stanie wypracować jednolitej i spójnej doktryny użycia Sił Zbrojny RP, ale doprowadziły do zapaści intelektualnej kierownictwa politycznego i wojskowego. Działo się to mimo bardzo negatywnego bodźca w postaci toczącego się od 2015 r. konfliktu rosyjsko – ukraińskiego. Wbrew sytuacji polityczno – wojskowej w naszym rejonie świata partia rządząca przy współudziale, werbalnie totalnej do niej opozycji, jest zdolna jedynie do działalności propagandowej. Nie lepsza sytuacja ma miejsce po stronie niezależnych ekspertów. Nastąpiła prymitywizacja i emocjonalizacja wypowiedzi oraz ignorowanie najpoważniejszego problemu wojska, czyli całkowitego braku gotowości bojowej jednostek operacyjnych SZ RP. Oznacza to, że w obliczu największego od przeszło 30 lat kryzysu bezpieczeństwa państwa nie istnieje na szczeblu politycznym intelektualna i moralna zdolność do kierowania państwem w obliczu zagrożenia jego egzystencji.
2. Obecne rządy odziedziczyły po 2014 r. skomplikowaną i nieprzystającą do grożącego Rzeczypospolitej Polskiej konfliktu o dużej intensywności strukturę dowodzenia siłami zbrojnymi opracowaną na potrzeby ekspedycyjnych sił zbrojnych. Potrzeba takiej zmiany została zakwestionowana już w chwili jej wprowadzenia poprzez wydarzenia na Ukrainie i wycofanie się Polski z wysyłania wojsk w celu wsparcia sojuszników w wojnach w rejonach dla Polski nieistotnych. Siedem lat i zasoby średniego państwa okazały się nie wystarczające dla rządzących do chociażby wycofania się z tzw. “reformy” Kozieja. Władza spod znaku PiS, zamiast stworzenia prostego, przejrzystego i możliwego do zbudowania w Polsce SKiD konsekwentnie dążyła do zastąpienia cywilnej kontroli nad wojskiem cywilnym dowodzeniem wojskiem. Ukoronowaniem tego procesu było wejście w życie ustawy o obronie Ojczyzny, która dotychczasowy bałagan kompetencyjny na stanowiskach kierowniczych SZ RP zastąpiła chaosem i bezpośrednim zwierzchnictwem ministra obrony narodowej nad dowódcami rodzajów sił zbrojnych. Trzeba podkreślić, że zdaniem Fundacji Ad Arma, w III RP z wyjątkiem min. Kołodziejczyka, nie było kompetentnie przygotowanego polityka do pełnienia funkcji ministra obrony narodowej. Nie potrafimy również wskazać takiego wśród obecnych ugrupowań parlamentarnych. Obserwacja prac sejmowej komisji obrony narodowej skłania do wniosku, że wśród polityków nie ma nawet woli przygotowywania się do tak poważnego stanowiska. Brak jakiegokolwiek sprzeciwu Szefa Sztabu Generalnego, dowódców rodzajów sił zbrojnych oraz innych generałów wobec zmian w systemie dowodzenia z lat 2014 – 2022 r. świadczy o tym, że generalicja III RP jest moralnie niezdolna do wzięcia odpowiedzialności za Siły Zbrojne RP.
3. Propaganda rządowa na poziomie centralnym rozbija się o prozę szkolenia w jednostkach wojskowych. Nie zostały one przygotowane na wprowadzone gwałtownie zmiany na przełomie lat 2021 i 2022. Nie mogły być, ze względu na fakt, że infrastrukturę szkoleniową buduję się latami, a nie w sześć miesięcy. W związku z tym szkolą one rezerwistów nie tak jak powinny, ale tak jak im kadr i niedostatecznych środków staje – czyli źle. Należy podkreślić, że błędy popełniane ponad jednostkami podczas przydzielania do nich rezerwistów będą powodowały ogromne trudności zarówno dla kadry jednostek, jak i dla rezerwistów. Niemożność właściwego wchłaniania rezerwistów przez “zawodowe” jednostki wojskowe, w połączeniu z zadaniami niezwiązanymi z ich zasadniczym przeznaczeniem potęguje problemy ze szkoleniem żołnierzy. Zmniejszająca się poprzez odejścia na emeryturę doświadczonych wojskowych, liczba kadry prowadzi do powstawania “dziur” szkoleniowych i braku możliwości szkolenia następców. Związane z brakami kadrowymi zbyt szybkie awanse do dowództw i instytucji centralnych powodują błyskawiczne osiąganie progu kompetencji przez oficerów. Uniemożliwia wręcz szkolenie oddanie zasadniczego sprzętu wojskowego na Ukrainę i śladowe wprowadzanie nowego. Na osiągnięcie zdolności przez jednostki wyposażone w nowy sprzęt trzeba będzie poczekać około 10 lat. W związku z tym nasuwa się wniosek, że obecnej władzy udało się wprowadzić w wojskowości nowatorski, oryginalny trend. Jest on zupełnie przeciwny do występującego od tysięcy lat procesu przechodzenia od tanich i prostych do osiągnięcia zdolności lekkich do zdolności ciężkich – trudnych, skomplikowanych oraz drogich do uzyskania i utrzymania. Obecnie rząd wprowadza, w miejsce wojsk pancerno-zmechanizowanych, armię typu milicyjnego, przy braku odpowiednich dla tego typu sił zbrojnych systemu mobilizacji i uzupełniania strat. Oznacza to, że w obliczu największego zagrożenia egzystencjalnego państwa w tym stuleciu, rządy skutecznie niszczą pozostałe zdolności i potencjał Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej. Propaganda, w przeciwieństwie do budowania i utrzymywania gotowości i zdolności, jest śmiesznie tania.

Jeżeli widzicie Państwo z nami powagę problemów, które podnosimy, prosimy o wsparcie Fundacji Ad Arma. Możemy być niezależni tylko dzięki wsparciu Darczyńców, których zaangażowanie umożliwia nam działanie:

nr konta 64 1020 5011 0000 9802 0292 2334
Fundacja Ad Arma
87-162 Krobia

Link do notatki z wnioskami: https://adarma.pl/2023/01/05/notatka-nt-oceny-dzialan-dotyczacych-modernizacji-sz-rp-wnioski/